Omuz bölgesinde geçici fiziksel yetersizliği olan bireylere uygulanacak rekreatif faaliyetlerin yaşam kalitelerine ve tedavi sürecine etkisi

Abstract

Bu çalışma, omuz bölgesinde geçici fiziksel yetersizliği olan bireylere uygulanacak terapatik rekreatif faaliyetlerin yaşam kalitelerine ve tedavi süreci üzerinde herhangi bir etkiye sahip olup olmadığının tespiti amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, deneysel desenlerden olan "ön test-son test" eşleştirilmiş kontrol gruplu yarı deneysel desen yönteme başvurulmuştur. Araştırmanın örneklemini, omuz bölgesinde fiziksel yetersizliği olan 20 katılımcı oluşturmaktadır. Yaşları ve hastalık belirtileri birbirine yakın olan katılımcılar 12 deney (XYaş: 35,75±9,21 yıl) 8 kontrol (XYaş 34,88±9,52 yıl) grubu olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Deney grubunu oluşturan katılımcıların 4'ü kadın 8'i erkektir. Kontrol grubunda ise katılımcıların 3'ü kadın 5'i erkektir. Çalışmada veri toplama noktasında katılımcıların cinsiyet ve yaşlarını belirlemeye yönelik kişisel bilgi formunun yanında DASH, Ağrı Şiddeti, WHOQOL-BREF, Eklem Hareket Açıklığı Ölçümüne yer verilmiştir. Araştırmanın verilerinin çözümlenmesinde frekans dağılımları, tanımlayıcı istatistikler ve gruplar arası karşılaştırmanın yapılması amacıyla t-testi kullanılmıştır. Araştırmada fiziksel sağlık yaşam kalitesinin deney grubu için ön test değerinin 38,87 SS değerinin 5,86, son test değerinin ise 86,59 olduğu SS değerinin ise 3,75 olduğu ve ön test-son test değerlerinin birbirinden anlamlı düzeyde farklılık oluşturduğu tespit edilmiştir. DASH değerleri için elde edilen sonuçlarda deney grubunun ön test puanlarının 54,05 SS değerinin 3,69,son test puanlarının 13,66 SS değerinin 1,78 olduğu ve bu değerlerin anlamlı düzeyde farklılaştığı tespit edilmiştir. Kontrol grubunda ise DASH değerlerinin ön test puanının 51,99 SS 4,19, son test puanının 31,12 SS 3,91 olduğu ve bunun da 0,05 düzeyinde farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Kontrol grubunda yer alanların ön test ve son test puanlarının anlamlı düzeyde farklılaştığı ve bu farklılığın olumlu yönde olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada deney ve kontrol gruplarının son test puanları karşılaştırıldığında tüm değişkenlerde anlamlı bir farklılık olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Dolayısıyla terapatik rekreasyon faaliyetlerinin özel gereksinimi olan bireylerin tedavi sürecini desteklediği ve yaşam kalitelerini artırdığı belirtilebilir.

This study was carried out to determine whether therapeutic recreational activities applied to individuals with temporary physical disability in the shoulder area have any effect on their quality of life and treatment process. In the study, quasi-experimental design method with paired control group "pre test-post test" which is one of the experimental designs was used. The sample of the study consists of 20 participants with physical disabilities in the shoulder area. Participants with similar age and disease symptoms were divided into 12 experimental (XY: 35.75 ± 9.21 years) and 8 control (XYear 34.88 ± 9.52 years) groups. 4 of the participants in the experimental group are women and 8 of them are men. In the control group, 3 of the participants are women and 5 of them are men. In the study, DASH, pain intensity, WHOQOL-BREF, Joint Range of Motion Measurement were included in addition to the personal information form aimed at determining the gender and age of the participants at the data collection point. Frequency distributions, descriptive statistics and t-test were used to make comparisons between groups in analyzing the data of the research. In the study, it was determined that the pre-test value of the physical health quality of life for the experimental group was 38.87 SD value was 5.86 and the post test value was 86.59, the SD value was 3.75, and the pre-test and post-test values were significantly different from each other. In the results obtained for the DASH values, it was determined that the pre-test scores of the experimental group were 54.05 SD and 3.69, the post-test scores were 13.66, SD values were 1.78, and these values differed significantly. In the control group, it was determined that the pre-test score of the DASH values was 51.99 SD 4.19, the post-test score was 31.12 SD 3.91, and this varied at the level of 0.05. It was determined that the pre-test and post-test scores of the control group differed significantly and this difference was positive. In the study, when the posttest scores of the experimental and control groups were compared, it was concluded that there was a significant difference in all variables. Therefore, it can be stated that therapeutic recreation activities support the treatment process of individuals with special needs and increase their quality of life.