Spor eğitmenlerinin bilgi ve iletişim teknolojileri becerileri ile e-öğrenme tutumlarının araştırılması

Abstract

Yürütülen araştırmada spor eğitmenlerinin bilgi ve iletişim teknoloji becerileri ve e-öğrenmeye karşı tutumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Kocaeli Büyükşehir Belediyesi bünyesinde spor eğitimi veren spor eğitmenleri oluşturmaktadır. Araştırmada örneklemi ise bahsedilen evren içerisinden kolayda örnekleme yöntemiyle seçilen 108 eğitmen oluşturmuştur. Araştırma ilişkisel tarama modeli ile yürütülmüştür. Veri toplama araçları olarak; kişisel bilgi formu, bilgi ve iletişim teknolojileri kullanma becerileri ölçeği ve e-öğrenmeye yönelik tutum ölçeği uygulanmış ve sonuçlar test edilmiştir. Verilerin analinize karar vermeden önce normallik analizi uygulanmış ve yapılan analizin ardından verilerin normal dağılıma uygun olduğu tespit edilmiştir. Verilerin genel olarak değerlendirilmesinde betimsel istatistikler, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma bulguları incelendiğinde; spor eğitmenlerinin bilgi ve iletişim teknolojileri puanlarının cinsiyete, bilgisayar kullanma sürelerine ve öğrenme türüne göre anlamlı farklılık elde edilirken (p<.05); yaşa ve mezun olunan bölümlere göre anlamlı farklılık elde edilmemiştir (p>.05). Spor eğitmenlerinin e-öğrenmeye yönelik tutum puanlarının mezun olunan bölüm ve öğrenme türüne göre anlamlı farklılık elde edilirken (p<.05); cinsiyet, yaş ve bilgisayar kullanım sürelerine göre anlamlı farklılık elde edilmemiştir (p>.05). Son olarak bağımlı değişkenler arasındaki ilişki değerlendirildiğinde; bilgi ve iletişim teknolojileri puanları ile e-öğrenme alt boyutlarından e-öğrenmeye yatkınlık arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki tespit edilirken (p<.05); bilgi ve iletişim teknolojileri puanları ile e-öğrenme ve e-öğrenme ölçek toplamı arasında ise anlamlı ilişki tespit edilmemiştir (p>.05).

In the conducted research, it was aimed to evaluate the information and communication technology skills of sports trainers and their attitudes towards e-learning. The universe of the research consists of sports trainers who provide sports training within Kocaeli Metropolitan Municipality. The research sample consisted of 108 trainers selected by convenience sampling method from the aforementioned universe. The research was carried out with the relational screening model. As data collection tools; personal information form, information and communication technologies use skills scale and attitude scale towards e-learning were applied and the results were tested. Before deciding on the analysis of the data, normality analysis was applied and after the analysis, it was determined that the data were suitable for normal distribution. Descriptive statistics, independent groups t-test, one-way analysis of variance (ANOVA) and Pearson correlation analysis were used in the general evaluation of the data. When the research findings are examined; while there was a significant difference in the information and communication technology scores of sports trainers according to gender, computer usage time and learning type (p<.05); No significant difference was found according to age and graduated departments (p>.05). While there was a significant difference in the attitude scores of sports trainers towards e-learning according to the department graduated and the type of learning (p<.05); no significant difference was found according to gender, age and computer usage time (p>.05). Finally, when the relationship between dependent variables is evaluated; While a low-level significant positive correlation was found between information and communication technologies scores and from e-learning sub-dimensions, e-learning predisposition (p<.05); No significant correlation was found between the information and communication technologies scores and the e-learning and e-learning scale total (p>.05).