Fitness katılımcılarının serbest zaman doyumu ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
Özet
Bu araştırmada; Fitness katılımcılarının serbest zaman doyumu ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya yaşları 18 ile 51 arasında değişen düzenli olarak egzersiz katılım gösteren 173'ü kadın 235'i erkek olmak üzere toplam 408 sağlıklı birey gönüllü olarak katılım göstermiştir. Araştırmada veriler Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Gökçe ve Orhan (2011) tarafından uyarlanan "Serbest Zaman Doyum Ölçeği"; Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Doğan ve Akıncı-Çötok (2011) tarafından yapılan "Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu" ve araştırmacı tarafından oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu" ile toplanmıştır. Toplanan verilere yapılacak analizlere karar vermeden önce normallik testi uygulanmıştır. Yapılan istatistiksel işlemin ardından verilerin normal dağılıma uygun olduğu tesit edilmiştir. Bu nedenle verilere bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans, Pearson korelasyon ve Regresyon analizleri uygulanmıştır. Araştırmanın serbest zaman doyumu bulguları değerlendirildiği zaman; katılımcıların serbest zaman doyumu puanlarının cinsiyete ve eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği; buna karşın medeni duruma göre ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Serbest zaman doyum puanları ile aylık gelir arasında negatif yönde düşük düzeyde; buna karşın egzersiz yılı ve haftalık egzersiz sıklığı ile pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ek olarak serbest zaman doyumu ile yaş arasında anlamlı ilişkiler tespit edilmemiştir. Araştırmanın mutluluk düzeyi bulguları değerlendirildiğinde ise; katılımcıların mutluluk düzeyleri puanlarının cinsiyete ve eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği; buna karşın medeni duruma göre ise farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Mutluluk ile egzersiz yılı ve haftalık egzersiz sıklığı arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ek olarak mutluluk ile yaş, aylık gelir arasında ise anlamlı ilişkiler tespit edilmemiştir. Sonuç olarak; katılımcıların serbest zaman doyumu puanları ile mutluluk düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ayrıca serbest zaman doyumunun mutluluk üzerinde anlamlı etkiye sahip olduğu ortaya konmuştur. In this research, it was aimed to investigate the relationship between fitness participants' leisure time satisfaction and happiness levels. A total of 408 healthy individuals, 173 females and 235 males, aged between 18 and 51, who regularly participated in the exercise, participated in the research voluntarily. The data in the research were collected by using "Free Time Satisfaction Scale" developed by Beard and Ragheb (1980) and adapted into Turkish by Gökçe and Orhan (2011); "Oxford Happiness Scale Short Form" developed by Hills and Argyle (2002) and adapted into Turkish by Doğan and Akıncı-Çötok (2011) and "Personal Information Form" created by the researcher. Before deciding in the analyzes to be made on the collected data, normality test was applied. After the statistical process, it was determined that the data were suitable for normal distribution. Therefore, independent groups t-test, one-way variance, Pearson correlation and regression analysis were applied to the data. When the leisure time satisfaction findings of the research are evaluated; Participants' leisure time satisfaction scores differ according to gender and education level; Moreover, it was determined that it did not differ according to marital status. There is a negative low level between leisure time satisfaction scores and monthly income; Otherwise, positive and low level significant relationships were found with the exercise year and weekly exercise frequency. Besides, there are no significant relationships that were found between leisure time satisfaction and age. When the findings of the happiness level of the research are evaluated; The happiness level scores of the participants differed according to gender and education level, otherwise, it was determined that it did not differ according to marital status. Positive and low-level significant relationships were found between happiness and exercise year and weekly exercise frequency. In addition, there are no significant relationships that were found betweeen happiness and age, and monthly income. Last of all, significant positive relationships were found between the leisure time satisfaction scores of the participants and happiness levels. Additionally, it has been revelaed that leisure time satisfaction has a significant effect on happiness.
Bağlantı
https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=9MiDp3x86xrwjpi5-14w-drSx2LPeA0h8qpF6KN1A1r6laRfZxa8yGOX5E074sA6https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/EkGoster?key=6ZtRe5rnHrr74rjfYBQv_jrgSFmQ5TPC4WY1YOxYejCFN5Q6dKvFrkn1EgI1B7wi
https://hdl.handle.net/20.500.14002/1099
Koleksiyonlar
- Tez Koleksiyonu [698]